کد مطلب:77756 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

نامه 033-به قثم بن عباس











و من كتاب له علیه السلام

الی قثم بن العباس و هو عامله علی مكه.

یعنی از مكتوب امیرالمومنین علیه السلام است به سوی قثم پسر عباس كه عامل و حاكم حضرت بود بر اهل مكه.

«اما بعد، فان عینی بالمغرب كتب الی یعلمنی انه وجه الی الموسم اناس من اهل الشام العمی القلوب، الصم الاسماع، الكمه الابصار، الذین یلتمسون الحق بالباطل و یطیعون المخلوقین فی معصیه الخالق و یحتلبون الدنیا درها بالدین و یشترون عاجلها باجل الابرار المتقین.»

یعنی بعد از حمد خدا و نعت رسول صلی الله علیه و آله، پس این است كه به تحقیق كه جاسوس من در مغرب زمین نوشت به من در حالتی كه خبر داد به من كه به تحقیق كه روآورده شده اند به سوی مكان اجتماع حاجیان یعنی مكه، مردمانی از اهل شام كه این صفت دارند كه كوردلان و كرگوشان و نابینادیدگان آنچنانی باشند كه التماس می كنند حق را به متابعت كردن به باطل و اطاعت می كنند مخلوق را به سبب معصیت كردن به خالق و می دوشند از دنیا شیر التذاذ را به عوض تحصیل دین و می خرند دنیای حاضر را به عوض كسب بهشت آخرت نیكوكاران (به) پرهیزكاران.

«و لن یفوز بالخیر الا عامله و لا یجزی جزاء الشر الا فاعله، فاقم ما فی یدیك قیام الحازم الصلیب و الناصح اللبیب و النافع لسلطانه، المطیع لامامه و ایاك و ما یعتذر منه و لا تكن عند النعماء بطرا و لا عند الباساء فشلا.»

یعنی و هرگز رستگار نمی شود به جزای نیك مگر كسی كه عامل عمل نیك باشد،

[صفحه 1098]

و جزا داده نمی شود به جزای بد مگر كسی كه فاعل فعل بد باشد. پس برپا دار آنچه در دست تو است از امارت و حكومت مكه برپا داشتن احتیاط كننده ی سخت و نصیحت كننده ی عاقل دانا و منفعت بخشنده مر پادشاه خود را، اطاعت كننده مر پیشوای خود را و برحذر باش از كار غلطی كه باید خواسته شود از آن و مباش در نزد رخاء و وفور نعمتها نازنده و شادمان و نه در نزد سختی و تنگی نعمتها زاری كننده و نالان.

[صفحه 1099]


صفحه 1098، 1099.